SUSTUM
İçimde
Dizginlenemez konuşma arzusu
Dilimde paslı bir hançer
Bir bilsen
Aklımdan neler geçer suskun geceler
Ama
Şair yüreğin
Sus dedi
Sustum…
Kundağında ağlar heceler
Susma vaktidir
Umarsız mahzun
Orman sesinin
Su sesinin
Kuş sesinin
Ve nefesimin
Kırılmış bir kavalın sesinden daha mı acıtır
Kırılmış bir yüreğin imgesi
Konuşmak arzusu varken
Neden susar bir insanın sesi
Daha da afat yanmaz
Yanan bir yürekten
Zeytin ağacı meşalesi
Benzetirim
Kokunu baharda bademe
Gülüşlerini erikte çiçeğine
Öptüğüm yerlerini nara
Öykünürken seni doğaya
Benim suskunluğum avaz avaz
Vurur kendini dağlara
Her gülüşüne
Kurban adanırken bu yürek
Sus dedin
Sustum
Üzülerek
Her soruya aynı cevabı almaktan
Her şarkıyı aynı notayla çalmaktan
Ve her gün
Bir umutla uzaklara dalmaktan
Yoruldum
Sustum…
Bana bir şairin sözüdür
Yanlış yürekte doğru şiirler dizdin
Oysa
Derya da ada
Sahra da denizdin
Sendin
Bendin
Bizdin
Hepimiz din
Bir insan
Ne kadar kırılabilir
Ve
En çok neresinden nasıl?
Sustum bak
Tek hece çıkmaz
Hançerem yırtık
Sustum
Velhasıl…
hd